Metro
181114 آپدیتِ سایتِ Metro (معتبرترین سایتِ خبری انگلیس)
“فقط شاد بودن یا فقط غمگین بودن نیست: راوی و درگیری درونیش، روند موسیقیش و حیرت‌زده کردن انتظارات”
از اون‌جایی که شروع ‘کانسپت’ درسال‌های 90 بوده، کی‌پاپ یا دقیق‌تر بگیم گروه‌های آیدولش، انتقادهای مکرری‌رو از جعلی بودن گرفته تا بازیچه‌ی دست بودن تحمل کردن
دیدگاهِ متعصبانه و کورکورانه‌ایه اما با وجود تعدادِ معدودی از آیدول‌ها که توی ساخت موسیقی نقش دارن یا توی کانسپت کلیشون دست دارن، کاملاً هم نامعقول نبوده
اما در سال‌های اخیر، این دیدگاه شروع به‌تغییر کرده و راوی رپر 25 ساله جزئی از این ترقی حیاتی هستش
در سال 2012 با گروه 6 نفره ی پسرونه ویکس دبیو کرده، که تم‌های تاریک و حساسشون و موزیک ویدیوهای خارق‌العاده‌شون اون‌هارو از هم‌دوره ای هاشون جدا کرده
راوی از ابتدای کار، متن شعرهاش‌رو خودش می‌نوشت✍
اما سرسختانه رویای بزرگ‌تر خودش‌رو دنبال کرد و یازده‌تا از آهنگ‌های ویکس‌رو نوشت، همین‌طور سه‌تا از آهنگ‌های زیرگروه ویکس اِل‌آر، و تولید و نوشتن سه میکس تیپ سولو (R.EBIRTH, NIRVANA, K1TCHEN) و یک آلبوم (R.EAL1ZE)
لندن، شهر یکی مونده به آخر اولین تور اروپاییش بود و محل اجرا ‘Fire Vauxhall’ زیر یکی از شلوغ‌ترین راه‌آهن‌های اصلی واقع شده
صدای تلق‌تلق قطارها جو ساکتِ سالن‌رو پُر کرده بود و راوی که تازه اجراش‌رو تموم کرد گفت: ‘طرفدارها پُر از اشتیاق بودن، ازشون انرژی زیادی گرفتم وهمراهِ هر آهنگ می‌خوندن’
راوی‌رو راحت نمی‌شه پیش‌بینی کرد، از رفتار آرومی برخورداره که درش شوخ طبیعی به‌چشم می‌خوره
ویژگی‌هایی که در موسیقیش منعکس شده اینه که راوی بزرگ‌ترین طرفدار خودش هستش و همین‌طور سرسخت‌ترین منتقد خوش
اولین میکس تیپ اون(R.EBIRTH) در مارچ 2016 منتشر شد، اونم به‌دنبال حضورش درسال 2015 در فصل چهارم برنامه‌ی هیپ‌هاپ ‘Show Me The Money’ که بهترین رپرهای کُره‌ی جنوبی‌رو به‌خودش جذب کرد
اون توی دور دوم شکست خورد و وقتی‌که برنامه روی آنتن رفت به طرز ناخوشایندی جنبه‌ی آیدولیش و ظاهرنمایانه‌اش به‌خاطر موقعیتش توی صنعت کی‌پاپ ادیت شد
توی این میکس تیپ با همکاری تعدادی از بهترین رپرهای زیزمینی ازجمله SMTM4 عضو وینر، و Basick، در OX اون جبهه گرفت و در بخش‌هاییش گفت: ‘فکر نمی‌کنم دستِ کم گرفته شده باشم، من فقط یه‌رپر از دور حذف شد‌ه‌ی show me نیستم’
این میکس تیپ یکی از آزمایشی‌ترین کارهای موسیقیش هستش که سبک‌های مختلفی درش به چشم می‌خوره اما راوی رویه‌اش رو عوض کرد
اون میگه:’R.EBIRTH امتحانی بود. خیلی از اون میکس تیپ خوشم نمیاد چون اولین قدمم برای رپر سولو بودن بود، بعضی از آهنگ‌ها رو می‌تونستم بهتر انجام بدم. خیلی چیزها یاد گرفتم و حالا مطمئنم که می‌تونم خیلی بهترش‌رو انجام بدم’
دبیوی رسمیش به‌عنوان یه‌سولوکار اوایل 2017 با آلبوم R.EAL1ZE بود که ترکیبی از ترک‌های جدید و قبلی بود، اما طرفدارها تا ژانویه‌ی 2018 واسه‌ی NIRVANA انتظار کشیدن
این میکس تیپ رو راوی ‘ملودی ای با هارمونی زیاد’ توصیف می‌کنه
به‌نظرش از لحاظ متن حالتِ انعکاسی‌تری داره و تعادلی بین این‌که چه‌طور خودش‌رو می‌بینه و بقیه اون‌رو چه‌طور می‌بینن پیدا کرده!
‘توی زندگی چیزی به‌عنوان شکست وجود نداره، اگه موفقیتت نیست پس یه‌درس هستش’
این نوشته‌رو در سینگل اصلیش اورده که یکی از کارهای موردِ علاقه‌اش هستش و درموردش میگه که ‘آهنگی هستش که از لحاظ احساسی خیلی باهام جوره و زندگیم‌رو معروفی می‌کنه’
پیام این آهنگ براش عزیزه ، اون میگه ‘واسه‌ی کارم نتیجه‌ای وجود داره، واسه‌ی موسیقی چارتِ موسیقی‌ای هستش و نشون می‌ده که من چه‌طور دارم پیش می‌رم و جایی که نتیجه‌ای باشه پیشرفتی هم هست
حتی اگه نتایج اونی که انتظار دارم نباشن‌هم ازشون چیزی یاد می‌گیرم
هربار که میکس تیپی ارائه می‌دم درگیرشون می‌شم و مطلب مهم درموردِ این تیپ‌ها اینه که خیلی صادقانه احساساتم‌رو نشون میدن و چون می‌خواستم انجامشون دادم’
راوی امسال خیلی چیزها رو اثبات کرد، با آلبوم ویکس توی بهار و سریعاً بعد از اون میکستیپ K1TCHEN در ماه ژوئن
راوی میگه، ‘اگه برنامه‌ای نباشه پس تموم مدت توی استادیو هستم’
اغلب از اون‌جا استوری‌های اینستاگرامی می‌ذاره و طرفدارها با سایه‌های تیره و نورپردازی بنفشش آشنان
اون میگه که، ‘توی استادیو به بقیه‌ی آهنگ‌ها گوش می‌دم و به خیلی از محتواهای ویدیوئی، موزیک‌ویدیوها، مصاحبه‌ها، مستندها و همچین چیزهائی نگاه می‌کنم
توی باشگاه شخصاً آموزش می‌بینم?? حدود ساعت 3 تا 5 صبح می‌خوابم و ساعت 11 صبح یا ظهر بیدار می‌شم شب‌ها بهتر می‌تونم تمرکز کنم’
بین فعالیت‌های سولو و گروهیش عین خیلی دیگه از آیدول‌ها، اون‌هم وقت پیدا می‌کنه تا توی برنامه‌های مختلفِ سلبریتی‌های کُره‌ی جنوبی حاضر شه، از جمله اپیزود آینده‌ی Real Men 300 که تجربه‌ی طاقت‌فرسای آموزش دیدن ارتش هستش
درحالی‌که پاییز گذشته به‌عنوان مجری یه‌برنامه‌ی جدید آرایشیStyle Follow معرفی شد
ظاهراً با موقعیتِ موسیقیش ناسازگار میاد، اما با این وجود راوی به‌نظر میاد که از حیرت‌زده کردن انتظارت لذت می‌بره
اون درموردِ برنامه‌ی آرایشی میگه که، ‘اولش فکر کردم یه‌برنامه‌ی وریتی هستش، اما وقتی‌که شروع به فیلم‌برداری کردیم، دیدم که برنامه‌ی آرایشی هستش اما بازم گفتم که ادامه می‌دم. من فقط مجری بودم پس اشکالی نداشت’
بین دوتا آرایشگر خانم که داشتن محصولات‌رو امتحان می‌کردن قرار گرفته بود و اغلب شوخی می‌کرد و همزمان هاج و واج بود
اون میگه، ‘من هنوز نمی‌تونم میکاپ خودم‌رو انجام بدم و فقط لوسیون‌رو شلپ شلپ میزنم به صورتم’
همچنین راوی پارسال بابای یه بولداگِ فرانسوی شد که اسمش‌رو بات گذاشته
و تبدیل به یه‌بابای فداکار شده که از وجه سلبریتیش واسه‌ی حمایت از پروژه‌های پناهگاهِ حیوانات استفاده می‌کنه
اون میگه که، ‘سعی دارم یه‌زندگی خوبی بهش بدم اما وقتی‌که می‌رم تور مجبورم ببرمش پیش خانواده‌ام و درنتیجه خیلی دلم براش تنگ می‌شه پس با اون و مامانم روی فیس‌تایم صحبت می‌کنم
اون صدام‌رو می‌شنوه و ذوق‌زده می‌شه اما نمی‌فهمه من کجام’
همین‌طور که تور و سال داره به اتمام می‌رسه، راوی این‌طور میگه، ‘دارم روی موسیقی‌ای که هیچ مرزی نداره کار می‌کنم کلی رنگ که باهم مخلوط شدن و دارم روی یه‌آلبوم کار می‌کنم که راستش، هنوز تصمیم نگرفتم چطور باید باشه آلبوم یا میکستیپ’
ورای خوده موزیک، متن آهنگ‌های راوی دائماً تضادِ درونیش‌رو به تصویر می‌کشه از نارضایتیش توی آهنگِ Mobius strip آلبوم گرفته R.EBIRTH
(‘می‌گفتن توی سطح من بودن خوبه… یه زندگی که فقط خوب باشه نمی‌خواستم، می‌خواستم بهترین باشم’)
تا کلنجار رفتن با عدم اعتماد به‌نفس توی آهنگِ Scarynightt میکستیپ K1TCHEN
(می‌دونم اما همزمان‌هم نمی‌دونم، احساس می‌کنم بهترینم، اما همزمان دوباره حس می‌کنم احمقم)’
ماجراجویش اون‌رو به کجا آورده؟
راوی میگه که، ‘دیگه درموردِ اون چه که ورای متن آهنگِ Mobius Strip هستش فکر نمی‌کنم’
واسه‌ی آهنگِ Scarynightt، زمانی داشتم روش کار می‌کردم که اوقاتِ سختی داشتم گرچه با خوشی پشتِ سر گذاشتمش اما هنوزم همون افکار رو درورای متن آهنگ دارم
بعضی‌وقتا فکر می‌کنم بهترینم، اما خودم‌رو زیر سؤال می‌برم این‌جور چیزهائی که دائماً درجریانن و باعث پیشرفتم می‌شن توی اون آهنگ اورده شدن’
هیجان پرسرصدایی از جمعیت توی سالن اصلی درون دیوارها می‌پیچه، اون درجواب به این سؤال که آیا به‌عنوان یه‌هنرمند خوشحاله یا نه میگه ‘می‌تونین بگین خوشحالم، آره
خوشحالی درکنار ناراحتی هستش و این دوتا باهمن’
راوی درآخر اضافه می‌کنه، ‘واسه‌ی من فقط شاد بودن یا ناراحت بودن نیستش’