Seoul Beats
190619 مقاله سایت SeoulBeats در مورد کامبک جدید لئو
” لئو در ادامهی کانسپت ملایم و حسبرانگیز Touch & Sketch، با آلبوم جدیدش Muse و تایتل ترک Romanticism برگشته
این چند سال اخیر به دلیل فعالیتهای سولو و موزیکالها و فعالیتهای گروهی ویکس، برای لئو خیلی پرکار بودن
در حالی که Touch & Sketch ریتم تندتری داشت، Romanticism یک ریتم نزدیکتر به پاپ که برای پخش در رادیو مناسبه رو دنبال میکنه
این ترک در واقع اعتماد بنفس لئو در نزدیک شدن به سبک موسیقی ای که مورد نظرش هست رو نشون میده
موزیکویدئو هم این حسبرانگیزی همراه با اعتماد بنفس رو به سادگی به نمایش میذاره. اما این، همچنین به این معناست که چیز به یاد ماندنی یا هیجان انگیزی در ویدئو وجود نداره. تلاش لئو برای وارد شدن به هر دو نوع تعریف رومنتیسزم، تحسین برانگیز و جدیده.
این ترانه سعی میکنه دو معنی متفاوت رومنتیسزم رو به نمایش بگذاره. یکی ازین معانی رومنس به معنای معمول و آشنا برای ماست، و یک معنی دیگرِ اون جنبش رومانتیک هست✔️
جنبش رومانتیسم یک دورهی هنری هست که در اون به زیبایی ارزش زیادی داده میشد(بخصوص زیباییهای طبیعت)، بخاطر اینکه احساسات رو در هنرمند یا شاعر بر میانگیخت. این روند باعث ایجاد تخیل و در نتیجه خلق یک اثر هنری میشد، که هدف اصلیش اون پیشرفت جامعه بود
شاعران و هنرمندان رومانتیسم بر این باور بودند که بر حسب مسئولیت اخلاقیشون، باید به کسانی که از خودشون کمتر خیالپرداز یا خلاق بودند، برای پیشرفت کمک کنند.
نام آلبوم و اشاره به یک میوز (الههی الهامبخش هنرمندان)، و عنصر تخیل در متن این ترانه، نشون میده که لئو علاقه داره از این مکتب هنری برای توصیف رابطهی دو نفر استفاده کنه
مثلا، رابطهی واقعیت و تخیل، در حالی که واقعیت در رتبهی دوم از نظر تاثیر بر احساسات درونی قرار داره، در اینجا به خوبی توصیف شده:
در ذهنم، تو خدای منی
واقعیت به قدرکافی نزدیک نیست
تو مال منی
این قطعا یک کانسپت جالبه، اما میتونست بیشتر مورد کاوش قرار بگیره تا معنی رو کامل منتقل کنه. موزیکویدئو هم در این مورد کمکی نمیکنه.
برخلاف بیشتر موزیکویدئوهای بدون داستان کیپاپ، Romanticism از تعداد زیادی از صحنهها، زوایای مختلف دوربین، و لباسهای متفاوت استفاده نمیکنه
در نگاه اول، شاید به نظر حوصلهسر بر میاد و ممکنه فکر کنیم که بودجهی کمی برای ساختش داشتن، اما بعد از چند بار تماشا کردن، این سادگی میتونه یه چیز تازه باشه
در بیشتر روند ویدئو، صحنه به آرامی بین تصاویری از لئو که پشت یک میز نشسته و قسمتهایی که لئو در راهروی همان خانهی قدیمی ولی تزیین شده هست، و صحنههای مربوط به رقص که ما اغلب سایههایی در پس نور آبی زمینه از لئو و رقصندههاش میبینیم، جابجا میشه
تناقضهای بصری در این صحنهها از نظر زیباییشناسی خوشایند هستند. مثل ترکیب رنگهای مکمل آبی و نارنجی، شاتهای تکیِ آرام، و رقص گروهی پر جنب و جوش. اما در ایجاد حس، ضعیف عمل میکنن، شاید بخاطر اینکه از قبل، تضادی در بین خود شاتها وجود داره
لئویی که پشت یک میز بزرگ نشسته و یک بلوز چاپی سفید پوشیده و انگار کاملا تو خونهش راحته، صحنهی فوقالعادهایه اما تاثیر شاتهای رقص رو کم میکنه
در خلال موزیکویدئو، شاتهایی از لئو در کنار دریای آبی و همچنین شاتهایی با رنگهای گرم که اون رو در حال نزدیک شدن به دختر نشون میده، گنجانده شدن
تنهایی در طبیعت قطعا نشوندهندهی مکتب رومانتیسم هست، و صمیمیت فزاینده با دختر، معنای معروف و متداول رومنس رو نشون میده
به جز خجالت طبیعی بین زوج که مرتب در کیپاپ به نمایش گذاشته میشه، احساس ناشناخته و فراگیری که با شاتهای لئو در حالی که دختر و لئو در گوش هم چیزهایی رو زمزمه میکنند آمیخته شده، گویا مخاطب رو از تصویر بیرون میرونه و فقط روی اونها و رومنس بینشون تمرکز میکنه
در این لحظه، موزیکویدیو فقط دربارهی ارتباط هنرمند و الههش هست، و هر گونه واقعیت خارجی، حتی تماشاچی ها از گردونهی توجه خارج میشن
با این حال، پیوندهای بین معانی متفاوت رومنتیسیزم به اندازهای که انتظار میرفت، مشخص نیستن. بهجای شاتی از لئو که در یک ساحل با خط صاف فیلمبرداری شده، میشد صحنهای از لئو روی یک تپه یا بین صخرهها قرار بگیره و با این که صحنههای رقص سرگرمکننده و خوشایند هستن، چیزی به مفهوم رومنتیسیزم اضافه نمیکنن، و تناقض ملایمی که ایجاد میکنن، غیر لازمه
روی هم رفته، Romanticism لئو، ایدهی اصیل و خلاقانهای رو ارایه میده و تلاش میکنه تا جنبههای مختلفشو بازنمایی کنه. اما در انجام دادن این کار به گونهای که به راحتی قابل تشخیص یا الهامبخش باشه، موفق نشده